Kuala Lumpur, Penang, Singapore, Sarawak en Bali!

Jaap heeft vannacht de saté van gisteravond eruit gegooid en ik heb een (lichte) keelontsteking waarbij rust nemen het advies van de dokter is. Heel vervelend, maar het voordeel is dat ik nu tijd heb om terug te kijken op alweer de derde maand reizen.

Na het relaxen op de Thaise eilanden zijn we naar Kuala Lumpur gevlogen.
Van een Boeddhistisch naar een Islamitisch land. Dat was te merken aan de vele vrouwen met hoofddoekjes, korangezang als gebedsoproep en het feit dat het voedsel bijna overal (ook bij de McDonald's) halal was. We hebben de Nationale Moskee bezocht, een groot, wit gebouw met een gebedsruimte en een vriendelijke vrijwilliger die ons enthousiast vertelde over de Islam (en ons ook wel graag wilde bekeren). Ook het Islamic Arts Museum was de moeite waard vanwege de sprookjesachtige collectie schilderijen, met goud omrande, gekalligrafeerde Korans en stoffen met verschillende prints. We hebben in Kuala Lumpur nog wat andere toeristische dingen gedaan zoals de Twin Towers bezocht en gewinkeld. We hadden ook een wandeltocht met gids geboekt om zo meer te weten komen over het dagelijks leven in de stad. De gids vertelde onder andere over het Chinese Nieuwjaar dat over een paar dagen zou beginnen. Dat was duidelijk te merken. Er wonen namelijk heel veel Chinezen in Kuala Lumpur. De hele stad was versierd met rode objecten (rood symboliseert optimisme en geluk) en overal zag je mensen nog snel hun laatste aankopen doen ter voorbereiding op het feest. Het Chinese Nieuwjaar wordt trouwens wel vijftien dagen lang gevierd. Toen onze gids (van Chinese afkomst) hoorde dat wij de eerste avond van het feest nog in Kuala Lumpur zouden zijn nodigde ze ons uit om samen met haar en haar familie te komen eten. We vonden de uitnodiging heel aardig, maar we vonden het ook wel spannend. Je komt bij mensen die je totaal niet kent en dat is best wel raar! We zijn uiteindelijk wel op de uitnodiging in gegaan want het was natuurlijk een unieke kans om op deze wijze de Chinese cultuur te leren kennen. We hebben er ook zeker geen spijt van gehad want we kwamen bij hele lieve, vriendelijke mensen terecht. Ze waren meer dan bereid ons alles te vertellen wat we maar wilden weten over hun cultuur. Toen we voor het eten in het zwembad zwommen dat hoorde bij hun appartementencomplex hadden we wel zoiets van 'Waar zijn we nu weer beland?'. Na het zwemmen was het tijd om te gaan eten. Voordat iedereen zijn eerste hap nam gingen we met zijn allen met onze eetstokjes een salade door elkaar husselen en tegelijkertijd gelukswensen uitspreken. Daarna konden we beginnen met eten. We zaten net te genieten van een gerecht toen iemand zei 'Oh ja, daar zit kwal in.' Dat was wel even schrikken, maar kwal heeft eigenlijk niet zo veel smaak. En zoals je misschien wel verwacht proeft het wat slijmerig. Het is eigenlijk best lekker! Na het eten werden we meegenomen naar een tempel in Kuala Lumpur waar we konden zien wat de Chinezen doen voor veel 'prosperity' in het nieuwe jaar. Een voorbeeld is het branden van wierook. Overal werd wierook gebrand. Mensen liepen ermee rond, het hing op en stond om ons heen op de grond. Onze ogen traanden ervan. Een gebruik dat specifiek bij die tempel hoorde was dat mensen een bepaald aantal rondjes in de tempel liepen, onder een lange tafel door, met wierook in de hand. Je kunt je voorstellen hoe raar dat eruit zag...

Na die avond zijn we van Kuala Lumpur naar het eiland Penang gevlogen. Niet voor zon, zee en strand, maar voor een dosis cultuur. Het eiland doet Chinees aan en dat komt omdat het grootste gedeelte van de bevolking van Chinese afkomst is. Maar het eiland doet tegelijkertijd ook Engels aan, omdat het een Britse kolonie is geweest. Dit zag je vooral terug in de architectuur van veel gebouwen en in de naam van de hoofdstad: Georgetown. Naast slenteren door deze gezellige stad zijn we ook nog de Kek Lok Si tempel gaan bekijken die in het kader van het Chinese Nieuwjaar helemaal versierd was. Ook daar stond het weer vol met Chinezen, wierook en dit maal geen mensen die onder een tafel door liepen, maar mensen die een gelukslintje aan een 'prosperity' boom hingen. Het was zoals je op de foto's terug kan zien een kleurrijk tafereel.

Na een week zijn we naar Singapore gevlogen om Twan op te zoeken. Wat waren we blij dat we van de chaos in pure efficiëntie terecht kwamen. Even niet meer onderhandelen over een taxi of tuk-tuk prijs, maar gewoon op de meter rijden. Geen zwarte voetjes van het op slippers lopen, want de straten zijn brandschoon. Overal oversteken met behulp van een stoplicht en auto's die daadwerkelijk stoppen bij een zebrapad. Het is trouwens begrijpelijk dat iedereen zich aan de regels houdt. De boetes zijn heel hoog. Als je bijvoorbeeld gepakt wordt terwijl je eet of drinkt in de metro betaal je 285 euro. En als je gepakt wordt met een sigaret betaal je 569 euro. Op drugssmokkel staat de doodstraf. Overal hangen camera's dus je haalt het niet in je hoofd iets verkeerd te doen. Als die regels klinken streng maar maken Singapore wel veilig en dus fijn om te verblijven. We vonden het heerlijk om in Twan zijn luxe appartement te verblijven. Na een paar maanden in niet de duurste ho(s)tels hebben we genoten van het uitgebreide ontbijt, verfrissende zwembad en heerlijke bed. Jawel, Twan was zo aardig zijn luxe tweepersoonsbed met heerlijk matras aan ons af te staan en zelf op een luchtbed te gaan liggen! We zijn vijf dagen in Singapore geweest en we waren helemaal kapot daarna omdat we zo veel hadden gedaan. Overdag gingen we meestal zelf op pad omdat Twan moest werken. We hebben gewinkeld in de enorme shopping malls op Orchard road en geslenterd door de Orchid Garden. We hebben de Gardens By The Bay bezocht en zijn (met Twan) naar het strand geweest op Sentosa Island. Ook hebben we met Twan het 10 km lange MacRitchie trail gelopen. Daarnaast hebben we enorm genoten van een dagje Universal Studios met als afsluiting een bezoekje aan de enorme snoepwinkel er tegenover (wat Jaap erg kon waarderen). 's Avonds als Twan klaar was met werken spraken we ergens af om te eten. Daarna gingen we meestal ook nog wat doen. Twan heeft ons meegenomen naar de 1-Altitude rooftop bar, we hebben clubstreet (hét expat-uitgaansgebied) gezien en cocktails gedronken in het duurste hotel van Singapore. De licht en water show bij Marina Bay hebben we bijna iedere avond van een andere kant/hoogte gezien. Met wat tegenzin (want er was nog zo veel meer te doen) maar ook zin in ons volgende avontuur zijn we na vijf dagen richting Sarawak, Borneo gevlogen. Op naar de natuur!

Op Borneo hebben we gekajakt en in het Bako National Park verschillende soorten wildlife gezien (waaronder neusapen). Ook hebben we de kans gehad om de orang oetans te zien. Niet in het Bako park, maar in het Semenggoh Wildlife Centre. Dat is een rehabilitatie centrum voor orang oetans. Het SWC ligt in het Semenggoh Nature Reserve waar de apen een groot gebied hebben waar ze zo veel mogelijk in het wild kunnen leven. Het is dan ook alleen mogelijk om tijdens voedingstijd te komen kijken en dan is het soms maar de vraag of er een orang oetan komt omdat ze soms in het regenwoud al genoeg te eten hebben. Wij hadden geluk want we hebben een stuk of vijf orang oetans gezien. Ondanks het feit dat ze niet écht in het wild leven was het wel heel bijzonder om de beesten van zo dichtbij te kunnen zien. Bijzonder was om te zien hoe hoog ze in de bomen zitten en hoe goed ze erin kunnen klimmen. Dat is iets wat je in de dierentuin niet te zien krijgt. We zijn in Sarawak ook gaan caven en dat is wel de meest memorabele activiteit die we op Borneo hebben ondernomen. We zullen het nooit vergeten (en ook nooit meer doen). Naar de grotten gaan in Frankrijk is iets héél anders dan naar de grotten gaan op Borneo. Er zijn namelijk geen paden en er is geen verlichting, dus we hadden alleen onze zaklampen. Telkens als we dachten 'Hier gaan we niet verder, de gids maakt een grap.' gingen we ons toch door een spleet wurmen, dieper de grot in. Overal zaten vleermuizen en spinnen van wel 20 cm! We hebben ook een paar slangen gezien. Maar dat was nog niet alles want de tweede grot die we in gingen stond vol met water. Je raadt het al, daar moesten we zwemmend doorheen! En ja, daar zaten ook slangen (godzijdank niet gezien). We waren blij dat we (vol adrenaline) weer buiten stonden, maar ook trots dat we het hadden gedaan.

Wel toe aan weer een beetje rust hebben we besloten om na Borneo richting Bali vliegen. We begonnen in Sanur en dat is, waar we op dag 1 achter kwamen, dé overwinteringsplek voor half senior Nederland. Jawel, het stikt er van de oudjes! Het was ook wel raar voor ons om na drie maanden ineens overal mensen Nederlands te horen praten. Na Sanur zijn we naar Lembongan, een klein eilandje naast Bali gegaan. We zijn daar een dag gaan snorkelen en dat was geweldig want we hebben vier manta's gezien! De grootse was ongeveer 4 meter (ze kunnen ongeveer 9 meter worden). Verder hebben we op Lembongan genoten van de (nu nog) rust op het eiland. Het is er nog helemaal niet zo toeristisch en dat maakt dat je het autenthieke leven van de eilandbewoners meemaakt. Na op Lembongan te zijn geweest, zijn we naar Ubud, Bali gegaan om weer wat cultuur op te snuiven. We hebben gefietst tussen de rijstvelden (zoals in Eat, Pray, Love), tembels en musea bezocht. Helemaal geinspireerd geraakt hebben we een schilderij gekocht dat met de post naar Nederland is verzonden. Een mooi aandenken. Nu zijn we in Seminyak en dat vooral om ons visum te verlengen want we willen nog graag naar Lombok, de Gili eilanden en Java. Komt er dan ooit een einde aan ons avontuur? Natuurlijk, maar het bevalt voorlopig heel goed om nog even open te laten wanneer...

Tot een volgend verslag!